W PRENUMERACIE ZNIŻKA 10 ZŁ NA NUMERZE 3 I KOLEJNYCH!

Prototyp samochodu zaprezentowano 12 czerwca 1955 roku podczas Międzynarodowych Targów Poznańskich. Pierwsze egzemplarze, oznaczone jako M20 pick-up, wprowadzono do produkcji w połowie lat 50. Kolejne modele przechodziły takie same modernizacje jak odmiany sedan.

FSO OGAR należał do serii prototypowych aut sportowych stworzonych w latach 70. W pojeździe z 1977 roku płyta podłogowa, silnik oraz przeniesienie napędu pochodziły z Fiata 125p. Nadwozie zaprojektowane przez Cezarego Nawrota zostało wykonane z tworzywa sztucznego. Uwagę zwracają wystające zderzaki, znane z amerykańskich krążowników szos. 

Opracowany w 1968 roku samochód nie wszedł do produkcji seryjnej. Stanowił jednak przyczynek do wprowadzenia towarowej wersji Bosto w 1975 roku. Z kolei bliźniaczy pick-up oznaczony symbolem 104 P stał się pierwowzorem rolniczych prototypów R-1 R-2 i R-3 oraz R-20, których produkcja ruszyła w 1972 roku.

Duży fiat z nadwoziem typu kabriolet był jednym z wielu prototypów zbudowanych na podstawie Fiata 125p w latach 70. Zakup tej i innych licencji miał sprawić, że PRL rozpocznie eksport na Zachód i stanie się potentatem gospodarczym.

Pomysł na zbudowanie w 1979 roku wydłużonego poloneza powstał pod wpływem produkowanych wcześniej sześciodrzwiowych fiatów, które służyły głównie do wożenia małych grup turystów po Warszawie. Najważniejszymi zmianami w porównaniu z seryjnym polonezem były wzmocnienie i wydłużenie płyty podłogowej oraz dachu i dodatkowa para drzwi.

Model Warszawy 210 miał być autem dla oficjeli, zasłużonych postaci oraz różnego rodzaju służb. Świadczyły o tym duże wymiary, przestronne wnętrze oraz mocny silnik. Jeden z zastosowanych motorów miał pojemność 2,5 l, a drugi –1,6 l (ten mógł być zbyt słaby do napędu tak dużego samochodu).

U podstaw budowy prototypu Syreny Mikrobusu (czasami nazywanej też Kombi) stała koncepcja wypełnienia luki na rynku motoryzacyjnym w Polsce. Na przełomie lat 50. i 60. krajowy przemysł nie wytwarzał małych aut dostawczo-osobowych, a były one niezbędne dla drobnych przedsiębiorców.

Żółty bolid o prostych liniach i ostrych kształtach robił wrażenie w peerelowskiej rzeczywistości połowy lat 70. Sportowe auta władza uznawała za kapitalistyczną zachciankę, a prototyp przygotowano właściwie po to, aby go pokazać na wystawie osiągnięć warszawskich zakładów przemysłowych „Warszawa XXX” w 1974 roku.

Aerodynamiczne nadwozie typu hatchback wpisywało się w stylistykę ówczesnych aut klasy średniej niższej. FSO Wars mógłby uplasować się gdzieś pomiędzy Volkswagenem Golfem II, Škodą Favorit, Mazdą 323 a Oplem Kadettem D/E. Mimo że powstało kilka obiecujących prototypów, żaden z nich nie trafił do produkcji seryjnej.

Trzyosiowy Polonez Pick-up przypominał dzieło sztuki. Wywoływał skrajne emocje, przyciągał uwagę, nie wszystkim się podobał i nie był praktyczny. Szybko się okazało, że nie spełnił pokładanych w nim nadziei. Dlatego trafił najpierw do garażu, a później do zbiorów muzealnych.